Author: Monique

Wat een fantastisch team! Het was heerlijk om samen met jullie allemaal dit avontuur aan te gaan en zo mooi af te sluiten.

Dank aan alle vrienden, familie en sponsoren voor jullie steun.

Ook bij de Roparun wegen die het zwaarst: het slaapgebrek begint zijn tol te eisen, je dag-nacht ritme is op de schop en ook alle gewrichten en pezen beginnen er genoeg van te hebben.

Toch zetten onze toppers door en zijn we inmiddels nog maar 32 kilometer verwijderd van de finish.

Hetgeen wat onze lopers en fietsers door de nachtelijke uurtjes helpt en overdag een flinke steun in de rug is: de doorkomsten.
Kleine dorpjes en grotere steden die in grote getallen uitlopen en je met muziek vooruit duwen, of met ludieke acties een hart onder de riem steken. Opzwepende deuntjes op marktpleinen, een medaille van de burgemeester of lekkere Brabantse worstenbroodjes: alles kwam voorbij.
Roparun zou Roparun niet zijn zonder deze feestelijke tussenpozen.

Dank aan alle bewoners die in hun eigen tuin een feestje voor ons bouwden, aan alle dorpen die ons vooruit klapten en de talloze leuke initiatieven langs de weg.

Ochtend, middag, avond, alles versmelt. Om de twee tot drie uur worden de teams gewekt om weer een etappe te gaan lopen. Maar toch elke keer met frisse moed, een fijne massage van de fysiotherapeuten en pannenkoeken of boterhammen van de catering gaat het team er weer tegenaan.
Een extra voordeel van ons prachtige basiskamp in Bergen op Zoom is dat de route van de Roparun op 5 minuten lopen ligt. Zo konden enkele leden van het basiskamp onze teamgenoten aanmoedigen om 4:25 uur in de nacht.

Wat een feest om, net als in 2019, ook dit jaar weer te mogen verblijven in Bergen op Zoom. Voor iedereen een lekker bed, een prachtig versierde oprijlaan en ook nog twee ontzettend vriendelijke gastvrouwen.

Veel sneller dan gepland vliegen onze lopers en fietsers door het Nederlandse landschap. Inmiddels in de top 10 teams op de weg, moesten we meermaals wachten totdat de controle posten geopend waren.
Rondom Bergen op Zoom plannen we daarom wat extra tijd in. Hopelijk zijn dan alle feestelijke doorkomsten goed op gang tegen de tijd dat we er doorheen komen en zijn de controle posten open.

Ons basiskamp in Middelbeers is een boerderij met een prachtige groene binnentuin. De kippen lopen vrij rond, het zonnetje schijnt en er zijn twee douches aanwezig. Wat wil een Roparunner nog meer?

Team 2 startte met een broodje ei, waarna een deel van het team tot rust kwam op een matje in de tuin, terwijl een ander deel nog 2 uurtjes slaap kon pakken op de bedden en matjes binnen.

We zijn in afwachting van team 1. Op hun verzoek staan de broodjes knakworst al klaar.

Die je normaal alleen bij de Roparun ziet.

Na het fietsen door de kerk zette de avond zich voort. Het basiskamp serveerde tweemaal nasi, en met wat hulp van de beveiliging van Rijnstate kon er gedoucht worden in een piketkamer.
Het tempo in de nacht daalde iets en benaderde de voorspelde 10.5km/uur.
Tegelijkertijd met team 1 arriveerde het basiskamp in Middelbeers. Daar was er vooral behoefte aan een warme douche en (soms wel/soms niet) opgepompte matjes om op te slapen.
Bij het ontbijt werd er ei geserveerd met brood en de nodige koffie. De toppers van team 1 zijn inmiddels weer onderweg en we verwachten team 2 ieder moment.

Wat een tempo hebben onze lopers! Anderhalf uur eerder dan gepland, wisselen team 2 en team 1 elkaar weer af. Na een mooie fietstocht door de kerk, is team 2 in het basiskamp aangekomen. Team 1 zet hem op! We zien jullie weer in Middelbeers.

Wat een luxe treffen we bij ons eerste basiskamp! De dagbehandeling oncologie ontvangt ons met open armen. Overal is aan gedacht; bedden, behandelstoelen, een keuken met magnetron, lakens, handdoeken en zelf een dakterras.

De catering is in volle actie. De laatste hand wordt gelegd aan de nasi met kroepoek, uitjes en atjar.